ارزش و اهمیت دوستان
امیرالمؤمنین على علیه السلام:
«وَالْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ»  (نهج البلاغه حکمت 211 )
«و دوستى، نوعى خویشاوندى اکتسابى است».

توضیح قطره ای:
امام علیه‌السلام در دوازدهمین جمله از این مجموعة اندرزهاى حکیمانه (حکمت211) به اهمیت دوستان اشاره دارد.
خویشاوندى گاه از طریق طبیعى مثلاً تولد دو فرزند از یک پدر و مادر حاصل مى شود که این دو به طور طبیعى برادرند؛ ولى گاه انسان با دیگرى که هیچ رابطه نسبى با او ندارد چنان دوست مى شود که همانند برادر یا برتر از برادر پیوند عاطفى با او پیدا مى کند. این گونه دوستى ها نوعى خویشاوندى اکتسابى است.
 اسلام آیین دوستى و مودت است و به مسئله دوست صالح آن قدر اهمیت داده که در حدیثى از امام امیرمؤمنان علیه السلام مى خوانیم:
«الصَّدیقُ أقْرَبُ الاْقارِبِ» (غررالحکم ح 9408)
«دوست، نزدیک ترین خویشاوندان است».
امام علیه السلام:
«مَنْ لا صَدِیقَ لَهُ لا ذُخْرَ لَهُ»  (غررالحکم ح 9408)
«کسى که دوستى ندارد اندوخته اى (براى مبارزه با مشکلات) ندارد».
امام صادق علیه السلام:
«لَقَدْ عَظُمَتْ مَنْزِلَةُ الصَّدیق حَتّى أهْلُ النّارِ یَسْتَغیثُونَ بِهِ وَیَدْعُونَ بِهِ فِى النّارِ قَبْلَ الْقَریبِ الْحَمِیمِ قالَ اللهُ مُخْبِراً عَنْهُمْ: "فَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ*وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ" (شعراء100و101)» (بحارالانوار ج 71 ص176)
«مقام دوست بسیار والا است تا آنجا که اهل دوزخ از دوست یارى مى طلبند و او را از درون آتش دوزخ صدا مى زنند پیش از آنکه نزدیکان پرمحبت خود را صدا بزنند»، خداوند در قرآن از آنها چنین خبر داده که مى گویند: (واى بر ما) ما امروز شفاعت کنندگانى نداریم و نه دوست صمیمى».