تناقض فکری و رفتاری
امیرالمؤمنین على علیه السلام:
« یَخَافُ عَلَى غَیرِهِ بِأَدْنَى مِنْ ذَنْبِهِ، وَ یَرْجُو لِنَفْسِهِ بِأَکْثَرَ مِنْ عَمَلِهِ» (نهج البلاغه حکمت 150)
« (از کسانى مباش که) نسبت به دیگران به کمتر از گناه خود مى ترسد و نسبت به خویشتن بیش از آنچه عمل کرده انتظار دارد. »

توضیح قطره‌ای:
امام علیه‌السلام در این سخن حیکمانه به تناقض فکری و رفتاری در برخی افراد اشاره دارد که آدم‌ها به سبب ضعف ایمان به انحراف فکری مبتلا می شوند.
به بیان دیگر گناهان دیگران در نظرش بزرگ و گناه خود در نظرش کوچک است و به عکس، اعمال نیکش هرچند کوچک باشد به نظرش بزرگ مى رسد و انتظار پاداش هاى عظیم دارد. این نیز نوعى دیگر از تناقض در فکر و رفتار آنهاست و تمام این تناقض ها به سبب ضعف ایمان و انحراف فکر و ناشى از غلبه شهوات است.