آسایش و امنیت (2)

« قسمت دوم»

 به عبارت دیگر، حکومت بدون امنیت، حکومت نیست و یکی از اصلی‌ترین و اساسی‌ترین مقولات هر حکومتی، برقراری امنیت برای مردم و دفاع از حقوق آنها است. امنیت، سنگ زیر بنای حیات فرد و جامعه است و پیش شرط هرگونه توسعه و رشد و رفاه و ارتقای مادی و معنوی به شمار می‌آید.1حکومت موظف است، که امنیت فردی، اجتماعی و ملّی را درجامعه فراهم کند. امنیت فردی را باید در ایمان واقعی، آرامش روحی و اطمینان نفس و یاد خداوند متعال جستجو کرد:«با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد».2

امنیت اجتماعی درسای? تقوا، عدالت، رعایت حرمت و حقوق انسانها، دفاع از مظلومان و محرومان، برخورد با فاسدان و مجرمان وبزهکاران، رفع فقر و تامین معیشت مردم و حفظ آزادی‌های مشروع ، حاکمیت عدل و حق و قانون و معیارهای انسانی و الهی بدست می آید.

امنیت ملّی نیز در سای? اقتدار ، استقلال، دانایی و توانایی، ارتباطات قوی و سازنده امّت اسلامی در کلیه ابعاد و زوایا و ایستادگی در برابر یورش، توطئه و تهدید دشمنان و نفوذ ایادی شیطانی آنان باید پیگیری شود.

خداوند متعال امنیت را وسیله و زمینه ای برای دستیابی به اهداف متعالی انسانی و وصول به درجات قرب الهی و کمال و استفاد?‌مطلوب از فرصتها دانسته‌است. آن‌جا که می‌فرماید:«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده می‌دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد ... و ترسشان را به امنیت و آرامش مبدّل می‌کند.».3

امنیت ملّی، برآیند آرامش و امنیت اجتماعی و نتیج? پویایی، تحول، بسامانی ارتباط دولت و مردم وتحکیم پیوند‌های درونی امّت موحد است. درحقیقت امنیت ملی در سای? استفاده مطلوب و بهینه از فرصتها بدست می آید و به جهت کاهش خطرات و تهدیدات دشمنان می انجامد، و تمهیدی برای کاهش تشنّج ، مقابله با تهدیدات اجانب ، توطئه‌های دشمنان و فتنه‌گری منافقان است.

پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله)در روایتی امنیت را از نعمت‌های ناشناخته دانسته می‌فرماید:«دو نعمت‌است که قدر آنها شناخته نمی‌شود و کفران می‌گردند: امنیت و عافیت».4

حضرت امیر(علیه‌السلام) در این باره می‌فرماید: «...کسی که خود را در پناه خداوند قرار دهد در امنیت و آرامش خواهد بود...».5

امنیت در فرهنگ علوی(علیه‌السلام) مفهومی عمیق و گسترده دارد و ابعاد وجودی انسان‌را پوشش داده و دنیا و آخرت را شامل می شود. دنیا را با امنیت و آرامش سپری کردن و در پناه آن به تقرب الهی اندیشیدن و عمل کردن و رسیدن به کمال والای الهی که از اهداف نظام سیاسی اسلام است زمینه ساز آخرتی امن و انباشته از آرامش برای انسان است.

پی نوشت:

1. قربان‌علی، دری نجف آبادی، امنیت از منظرامیرالمومنین(علیه‌السلام)، فصل‌نامه حکومت اسلامی، شماره18،‌ص281.

2. رعد/28.

3. نور/55.

4. بحارالانوار، ج81، ص170.

5. نهج‌البلاغه،‌خطبه147.