پدر آمد دل شب گوشه ويرانه به خوابم
ريخت از ديده بسي بر ورق چهره گلابم
گفت رويت ز چه نيلي شده زهراي سه ساله
مگر از باغ فـــدک بوده به دست تو قباله!
.
.
.
اي شام! اي پيچيده در حرارت عصيان! محکم‏تر بزن اين تازيانه‏هاي پي در پي را که فردا از جاي تازيانه‏ها، هزاران بهار جوانه خواهد زد. خرابه‏هايت، آرامگاه ملايکي‏ست که بر ديواره‏هاي ويرانِ شرم سر مي‏کوبند
مي‏روي و کوچکي دنيا را به طالبانش وامي‏گذاري. اندوهت را بر صورت خرابه مي‏پاشي و مي‏گذري تا به لبخندي ابدي بپيوندي...
شهادت حضرت رقيه (س) را خدمتتون تسليت عرض مي کنم.