استفاده ناروا از بیت ‏المال
امیرالمؤمنین على علیه السلام:
« وَإِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ، وَلکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانةٌ » (نهج البلاغه نامه 5 )
«همانا پست فرمانداری برای تو وسیله آب و نان نخواهد بود، بلکه امانتی است در گردن تو»

توضیح قطره ای:
تعبیر در ابتدای نامه، بیانگر دیدگاه اسلام دربارة پست ها و منصب های حکومتی است. از دیدگاه اسلام رئیس حکومت، وزرا، استانداران و فرماندهان، تنها امانت دارانی هستن که امانت جامعة اسلامی از سوی خداوند به آنها سپرده شده و نباید آن را وسیلة برتری جویی و تحصیل منافع شخصی کنند؛ بلکه باید مانند هر امانت دار امین از آن مراقبت به عمل آورده و سالم به دست اهلش بسپارند.
خداوند سبحان می فرماید:
«إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا» (نساء/58)
«خداوند به شما فرمان مى‏دهد که امانتها را به صاحبانش بدهید!»
در تفسیر این آیه در روایات متعددی آمده که این امانت همان ولایت (و حکومت والیان صالح) است.
این نامه عمدتاً به این نکته اشاره دارد که مقامات و مدیران در حکومت اسلامی وسیله آب و نان افراد نیست بلکه امانتی است که باید به دقت از آن مراقبت کنند. به همین دلیل باید نسبت به مردم متواضع باشند و در مورد بیت المال که امانت مردم در دستان آنهاست با احتیاط گام بردارند.