زميني که لحظه ي سيلي خوردن او را به نظاره نشست و مردمان زمان خويش را نبلعيد

زميني که خون زهرا بر خاکش چکيد و دستان بي رمق و دامان خونينش در پي همسر بر آن کشيده شد و او هيچ نکرد

زميني که جسم زهرا را در دل خود پنهان کرد و هنوز لب به آشکار کردن اين در باز نکرده

جاي ماندن زهرا نبود

او بايد ميرفت به جايي که وجودش از آن بود

بهشتي که بوي زهرا ميدهد و زهرا بوي او

بايد به آغوش گرم پروردگارش بازميگشت تا زخمهاي دل را در آن ترميم کند

بايد از خدايي که مهربان ترين مهربانان است نوازش ميديد

پس بهشت را برگزيد و براي زمينيان دست به دعا برداشت

شهادت بانوي دو عالم تسليت باد