باسلام

استاد عزيز ملاصدرا هم مثه من دنبال گم شده اش مي گردد در وسعت نگاههاي متفاوت اگر خداوند بزرگ را کوچک کنيم وکودکي خودمان را در پاکترين ساعات وآناء زماني حيات کوتاه خويش پاک ترين احساس را در نگاه کردن به خداوند بايد دانست الهي آنگاه که در ذهن کوچکم نقش بستي چه کنم که هم اندازه يک شکلات ظرف بيشتر نبود همان ظرفي که شکلات درونش بود تورا هم جا دادم وحال که فکر مي کنم ذهن کوچکم را هزاران قطار جاي دادم ولي نتوانستم تورا به اندازه ات بزرگ کنم بزرگ ببينم ظرف بزرگ شد وتودر اندازه خودت ماندي ولي وقتي مي فهمم که اين ظرف به اين عظمت را بمن دادي خودت عالمهارا براي حقيرهاظرف گردانيدي شب وروز فصلها زيباييهايي که روز به روز کشف مي شودپس من وعالم من حقير وپست است که نمي تواند توبه اين عظمت را حتي تصور کند ومن در چه خيالي محومي شدم ومحوهستم