نشانه کمال عقل
امیرالمؤمنین على علیه السلام:
« تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْکَلَامُ » (نهج البلاغه حکمت 71 )
« چون عقل کامل گردد، سخن اندک شود»
توضیح قطره ای:
امام علیه السلام در این کلام حکمت آمیز به اهمیت سکوت و کم سخن گفتن اشاره کرده مى فرماید: «هنگامى که عقل کامل گردد سخن کم مى شود».
اولاً: رابطه کمال و تمام عقل با کم سخن گفتن از اینجا روشن مى شود که ریشه مفهوم عقل، منع و جلوگیرى است و زانوبند شتر را از این جهت «عقال» مى گویند که او را از حرکت باز مى دارد و از آنجا که سخنان سنجیده، کم است و سخنان نسنجیده، بسیار، عقل به انسان مى گوید: بیشتر بیندیش و کمتر بگو.
ثانیاً: مطالبى که گفتن آن ضرورت دارد نسبت به سخنان زیادى بسیار کمتر است، از این رو افراد عاقل غالباً خاموش اند و به موقع سخن مى گویند.
ثالثاً: انسان عاقل مى داند که بیشترین و مهم ترین گناهان با زبان انجام مى شود بدین سبب براى محفوظ ماندن از عواقب زیانبار گناه سعى مى کند کمتر سخن بگوید؛ ولى متاسفانه افرادى را مى بینیم که دم از ایمان مى زنند و گویى سخنان خود را جزء اعمال خود به حساب نمى آورند؛ در مجالس از آغاز تا پایان از سخنان لغو و بیهوده یا سخنانى که آمیخته با غیبت، اهانت و تهمت باشد ابا ندارند. انسان عاقل هرگز خود را گرفتار عواقب سوء پرگویى نمى کند.
رابعاً: گفتار زیاد، نیروها و انرژى هاى ذخیره انسان را بر باد مى دهد و وقت عزیز او را تلف مى کند و موجب دشمنى ها و عداوت ها مى شود، بنابر این عقل و شرع به ما فرمان مى دهد که کم بگوئید و گزیده بگوئید.
امام علیه السلام:
«إیّاکَ وَفُضُولَ الْکَلامِ فَإنَّهُ یُظْهِرُ مِنْ عُیُوبِکَ ما بَطَنَ وَیُحَرِّکُ عَلَیْکَ مِنْ أعْدائِکَ ما سَکَنَ» (میزان الحکمه، ح 11849) «از زیاده گویى بپرهیز که عیب هاى نهانى تو را ظاهر مى سازد و کینه هاى آرام گرفته دشمنانت را بر ضد تو تحریک مى کند»
از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده است:
«مِنْ حُسْنِ إِسْلَامِ الْمَرْءِ تَرْکُهُ مَا لَایَعْنِیهِ» (بحارالانوار، ج1، ص216، ح28) «از نشانه هاى خوبى اسلامِ انسان سخن نگفتن درباره امورى است که به او ارتباطى ندارد».
asereshteh@