میدان مقاومت
امیرالمؤمنین على علیه السلام:
« أَغْضِ عَلَى الْقَذَى وَ إِلَّا لَمْ تَرْضَ أَبَداً » (نهج البلاغه حکمت 213 )
«چشم خود را بر خاشاک رنج ها فرو بند تا همیشه راضى باشى»

توضیح قطره ای:
امام علی السلام در این سخن حکیمانه، راهکار بسیار خوبی برای بدست آوردن آرامش در زندگی ارائه می دهد.
حضرت اشاره دارد به این که زندگى انسان در این جهان به هر حال آمیخته با ناراحتى هایى است «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا» (سوره الشرح/5) «به یقین با (هر) سختى آسانى است!» و شاید هیچ کس را نمی توان پیدا کرد که از چیزى ناراحت نباشد؛ گاه مشکلاتى براى خود مى بیند و گاه براى فرزندان، بستگان، دوستان، همشهریان، هموطنان و امثال آن و اگر انسان تاب تحمل هیچ مشکلى را نداشته باشد و در برابر هر مشکلى بى تابى کند، هرگز رضایت خاطر و آرامش روح پیدا نخواهد کرد.
بنابراین انسان باید صبور و شکیبا و داراى تحمل باشد تا بتواند آرامش خود را در زندگى حفظ کند و از حیات خود راضى و از نعمت هاى پروردگار خشنود باشد و گرنه این بى تابى ها ممکن است سر از شکایت از پروردگار درآورد و سعادت انسان را بر باد دهد.
 امام علیه السلام مى فرماید: «وَأغْضَیْتُ عَلَى الْقَذى وَشَرِبْتُ عَلَى الشَّجا» (خطبه26) «چشم بر خاشاک فرو بستم و با گلویى که استخوان در آن گیر کرده بود جرعه تلخ حوادث را نوشیدم».

دنیــــا پُــر از خــــار است و پُــر از خــــواران
به میدان مقاومت پای نه و گلستان را ببین