الگوى کامل انسانیّت 2
(شکم و شهوت)
امیرالمؤمنین على علیه‌السلام:
« َانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ- :
وَکَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلا یَشْتَهِی مَا لا یَجِدُ وَلا یُکْثِرُ إِذَا وَجَدَ »  (نهج‌البلاغه ح289)
«... او از تحت حکومت شکم خارج بود ازاین‌رو آنچه نمى یافت اشتهایش را نداشت  و آنچه را مى یافت زیاد مصرف نمى کرد »

توضیح قطره‌ای:
امام علیه‌السلام در این سخن حکیمانه، براى اینکه الگو و اسوه‌اى جهت شناخت انسان‌هاى با فضیلت و والا مقام ارائه دهد، شخصى را فرض کرده که واجد این صفات عالى است.
خطرناک‌ترین زمینه‌های انحراف انسان مربوط به درون انسان است، شکم و شهوت دو مساله‌ای هستند که اگر مدیریت نشوند بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین آسیب را برای هر انسانی دارد، لذا در تفکر اسلامی برنامه استفاده معقول از آن دو را بیان کرده است.
از رسول خدا صلی‌الله علیه وآله نقل شده مى‌خوانیم:
«أَکْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِی النَّارَ الاَْجْوَفَانِ الْبَطْنُ وَالْفَرْجُ» (کافی ج2 ص79 ح5)
«بیشترین چیزى که امت من به وسیله آن وارد آتش دوزخ مى‌شوند دو چیز میان تهى است: شکم و فرج».
حدیث دیگرى از همان حضرت آمده است:
«ثَلاثٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی الضَّلالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَمَضَلاَّتُ الْفِتَنِ وَشَهْوَةُ الْبَطْنِ وَالْفَرْجِ» (کافی ج2 ص79 ح6)
«سه چیز است که بعد از خودم بر امتم از آن بیمناکم: گمراهى بعد از معرفت و آزمایش‌هاى گمراه کننده و شهوت شکم و شهوت جنسى».
امام باقر علیه‌السلام فرمود:
«مَا مِنْ عِبَادَةٍ أَفْضَلَ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَفَرْجٍ» (کافی ج2 ص80 ح7)
«هیچ عبادتى برتر از خویشتن‌دارى در مورد شکم و شهوت جنسى نیست».