بعثت، فصل بهار و رویش

امیرالمؤمنین على علیه‌السلام:
« جَعَلَهُ اللّهُ بَلاَغاً لِرِسَالَتِهِ، وَ کَرَامَةً لاُِمَّتِهِ، وَ رَبِیعاً لاَِهْلِ زَمَانِهِ،وَ رِفْعَةً لاَِعْوَانِهِ، وَ شَرَفاً لاَِنْصَارِهِ »  (نهج‌البلاغه خطبه 198)
« خداوند پیامبر را ابلاغ کننده رسالتش قرار داد و سبب؛ کرامت و افتخار امّتش؛ همچون فصل بهار براى اهل زمانش بود و مایه سربلندى یاران و اسباب شرف انصارش ».

توضیح قطره‌ای:
امام علی علیه‌السلام در این فراز از خطبه، به افتخار آفرینى پیامبر اکرم صلى‌الله علیه وآله  دربارة پیروانش اشاره کرده، و او را به منزله فصل بهار براى اهل زمانش و مایه شرف و رفعت اعوان و انصارش دانسته است.
آرى! پیامبر با بعثت خود، بهار خرّم و سرسبز آفرید و پیروان خود را به اوج افتخار و قلّه پیروزى رساند و همه را از برکات وجود خود برخوردار کرد و در آن عصر جاهلیت، خورشید درخشانى طالع ساخت.
جهان در سایه بعثت پیامبر اکرم صلى‌الله علیه وآله بهار رویش حیات طیبه‌ای برای انسان‌ها بود و چنان عظمتى پیدا کرد که در تاریخ عالم بى سابقه یا کم سابقه بود.
پیروان پیغمبر اسلام اعم از عرب و عجم نه تنها حکومت گسترده‌اى بر بخش عمده جهان آن روز تشکیل دادند، بلکه قلّه‌هاى علم و دانش را نیز فتح نمودند؛ آنچنان که علوم اسلامى سرانجام سرچشمه انقلاب علمى اروپا و به اصطلاح «رنسانس» شد و هم اکنون نیز اگر مسلمانان به گذشته خود بازگردند و ارزش‌هاى اسلامى را زنده کنند، باز از پیشروان و پیشتازان صحنه‌هاى علمى،  فرهنگی، سیاسى و اقتصادى خواهند بود.
انقلاب اسلامی را می‌توان بعثت و رویش دیگر و یا ادامه بعثت پیامبر گرامی اسلام دانست که با تأسی از بعثت پیامبر توانست همه ایدئولوژهای جاهلیت مدرن حاکم بر جهان را به چالش بکشد و جای خود را در افکار و اندیشه‌های جامعه بشری باز کند.
آرى او بهار بود!
آری! انقلاب، بهار نوین بعثت است...