اصول سیاسی داخلی اسلام- 3
الف) روابط مسلمانان با یکدیگر بر اساس امر به معروف و نهی از منکر:
در اسلام ارزش و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر، فوقالعاده مهم است. حضرت علی(علیهالسلام) در این باره میفرماید:
«تمام اعمال نیک و از جمله جهاد در راه خدا، در برابر امر به معروف و نهی از منکر چون دمیدنی است به دریای پر موج پهناور».1 و این اصالت و برتری شاید از این جهت باشد که همه اعمال نیک از جمله جهاد مسلحانه ناشی از امر و نهی اسلامی بوده و از آن مایه میگیرند.
آن حضرت در فرازی دیگر میفرماید:
«(ای مسلمانان) امر به معروف و نهی از منکر را ترک و فراموش نکنید که در آن صورت اشرار بر شما مسلط میشوند و برای دفع آنها دعا میکنید اما مستجاب نمیشود».2
خدای سبحان این اصل مهم را از خصوصیات انفکاکناپذیر فرد و جامعه اسلامی دانسته، و میفرماید:
«شما بهترین امتی بودید که به سود انسانها آفریده شدهاند، (چه اینکه) امر به معروف و نهی از منکر میکنید و به خدا ایمان دارید».3
و همچنین در آیه دیگری میفرماید:
«ای کسانی که ایمان آوردهاید! خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگهاست نگه دارید، آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمیکنند و آنچه را فرمان داده شدهاند (به کامل) اجرا مینمایند».4
در این آیات، رواج امر به معروف و نهی از منکر در میان مسلمانان از واجبات زندگی ایشان شمرده می شود.
ب) روابط مردم با دولت بر اساس امر به معروف و نهی از منکر:
در جامعه اسلامی مردم باید به دولت اسلامی بر اساس اصل امر به معروف و نهی از منکر، انتقاد سازنده ارائه کنند. زیرا برای پایداری دولت اسلامی در اصول و مبانی سیاسی اسلام مردم نباید لحظه ای نسبت به برنامه ها و فعالیتهای دولت، بیتفاوت باشند بلکه باید هر گونه انحراف و اشتباه دولت مردان را به آنها یادآوری کنند تا دولت اسلامی در صلاح و سلامتی به فعالیت و خدمت به مردم ادامه دهد.
پیامبر گرامی اسلام در این باره میفرماید:
«هرکس روز و شب خود را با بیتفاوتی نسبت به امور و سرنوشت مسلمانان به سر ببرد او مسلمان نیست»5
بر اساس همین روایت است که مردم در جامعه اسلامی وظیفه و تکلیف شرعی خود میدانند که حاکمان و دولت را در خطاها و انحرافات ارشاد کنند. زیرا همانطور که دولت اسلامی موظف به ترغیب مردم به مصالح و دین است، مردم نیز موظف به کنترل و نظارت همگانی نسبت به اعمال دولت هستند.
ج) روابط دولت اسلامی با مردم بر اساس امر به معروف و نهی از منکر:
روابط دولت اسلامی با ملت و عامه مردم نیز باید بر امر به معروف و نهی از منکر استوار باشد، یعنی دولت به عنوان یک تشکیلات قانونی متعلق به جامعه اسلامی، افراد منحرف را ارشاد و امر و نهی کند، و از رواج منکرات جلوگیری کند، از اجحاف و تعدی جلوگیری نماید و در سطح کلی نیز با طرح و برنامهریزیهای منظم، زمینه رشد معروف را مساعد ساخته و ارتکاب منکرات را از بین ببرد و نیز در محاکم و دادگاههای صالحه حدود الهی را اجرا نماید.
دولت اسلامی موظف است به منظور برقرار ساختن رابطه منطقی متکی بر این اصل با مردم، مؤسسات و نهادهای تبلیغی، ارشادی و حتی اجرایی ویژهای بنیان گذارد. زیرا یکی از مهمترین اهداف تشکیل دولت در جامعه اسلامی، عملی ساختن امر به معروف و نهی از منکر است.
خدای سبحان در این باره میفرماید:
«باید از میان شما (مسلمانان) گروهی [مردم را] به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتی باز دارند».6
رونوشت:
1. نهج البلاغه، حکمت 374.
2. همان، نامه 47.
3. آل عمران، 110.
4. تحریم، 6.
5. اصول کافی، ج2، ص164، ح5.
6. آل عمران، 104.