یکی از اصول مهم اندیشه سیاسی اسلام، اصل تساهل و عدم سختگیری بر مردم، یعنی عشق ورزیدن به مردم است که اصلی بسیار مهم و پیچیده است و برای تبیین کامل، باید آن را در مجالی دیگر موشکافی کرد.
معمولاً «تساهل» با «تسامح» مترادف دانسته شده و به معنای برخورد نرم با کسی است؛ ولی بین این دو تفاوت ظریفی وجود دارد و آن این که تسامح از ماده «سَمُحَ» به معنای گذشت و بخشش است؛ بنابر این تسامح به معنای نوعی کنار آمدن همراه با جود و بزرگواری است.
در فرهنگ اسلامی تساهل و تسامح ، با مفهوم «مدارا» و یا «حلم و بردباری» قابل شناخت و تبیین است.