شبي ساکت و دلگير خودم بودم وقلبي که ز غم بسته به زنجير و هنگام اذان بود که پيچيد در آفاق يکي نغمه تکبير نوشتند،که هنگام اذان دست به دامان خدا باش ومشغول دعا باش وگفتم به خدابين دعايم که دلتنگ اذان حرم کرببلايم