جناب مهاجر گرامي سپاس از حضورتون سپاس از گفته هاي زيباتون....

سپاس از تلاش روشنگرانه و روشنفکرانه و مطالب زيبايي که ارائه ميدهيد....

اسلام قانون محبت است. قرآن کريم، پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله وسلم را رحمة للعالمين معرفي مي کند: «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمين؛ نفرستاديم تو را مگر که مهر و رحمتي باشي براي جهانيان» (سوره انبياء، آيه 107)، يعني نسبت به خطرناکترين دشمنانت نيز رحمت باشي و به آنان محبت کني. اما محبتي که قرآن دستور مي دهد آن نيست که با هر کسي مطابق ميل و خوشايند او عمل کنيم، محبت اين نيست که هر کسي را در تمايلاتش آزاد بگذاريم و يا تمايلات او را امضاء کنيم، اين محبت نيست بلکه نفاق و دورويي است. محبت آنست که با حقيقت توأم باشد، محبت خير رساندن است و احيانا خير رساندنها به شکلي است که علاقه و محبت طرف را جلب نمي کند. به علاوه محبت منطقي و عاقلانه آنست که خير و مصلحت جامعه بشريت در آن باشد نه خير يک فرد و يا يک دسته بالخصوص.